Σήμερα στο Νηπιαγωγείο μας ασχοληθήκαμε με τον Αρλεκίνο.Αρχικά ρώτησα τα παιδιά αν έχουν ακούσει ξανά αυτή τη λέξη και μου απάντησαν όχι.Τότε πήρα ένα λευκό χαρτί έγραψα στο κέντρο την λέξη Αρλεκίνος και κάλεσα τα παιδιά να μου πουν τι νομίζουν πως είναι ο Αρλεκίνος.Άλλα απάντησαν πως είναι πουλί,άλλα χώρα ,μερικά είπαν πως είναι άνθρωπος και ένα παιδί είπε πως είναι κάτι διακοσμητικό για το Καρναβάλι.
Αφού άκουσα προσεκτικά και έγραψα όλες τις απόψεις των παιδιών,έφτασε η ώρα να τους δείξω τους πίνακες ζωγραφικής που είχα συγκεντρώσει με θέμα τον Αρλεκίνο.

Τα παιδιά βλέποντάς τους κατάλαβαν πως ο Αρλεκίνος είναι ένας άνθρωπος που φοράει μια αποκριάτικη στολή και με λίγη βοήθεια εντόπισαν πως σ΄όλες τις στολές του Αρλεκίνου υπάρχουν ρόμβοι διαφόρων χρωμάτων.
Τα παιδιά θέλησαν να μάθουν αν υπάρχει στ΄αλήθεια ο Αρλεκίνος και εγώ απάντησα πως δεν ξέρω,ξέρω όμως μια ιστορία γι΄αυτόν! Εννοείται πως θέλησαν να την ακούσουν αμέσως!

Η ιστορία του Αρλεκίνου

"Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.

Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του. Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Οι γονείς του ήταν φτωχοί,ίσα που κατάφερναν να πληρώνουν τα έξοδά τους και για αποκριάτικη στολή ούτε λόγος. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.

Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδία ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !

Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !

Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.

Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.

Όταν έφτασε στη πλατεία ο Αρλεκίνος,όλοι θαύμασαν την φορεσιά του και εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει.

Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.

Η στολή του Αρλεκίνου άρεσε τόσο πολύ σ΄όλους που κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι ήθελαν να την φοράνε και έτσι ο Αρλεκίνος έγινε διάσημος! "

Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με τον φτωχό Αρλεκίνο,θέλησαν να διηγηθούν την ιστορία και αυτά με τη σειρά τους και τέλος αποφασίσαμε να φτιάξουμε και εμείς έναν μεγάλο Αρλεκίνο

στο τεράστιο χαρτόνι που είχαμε βάψει γαλάζιο την προηγούμενη μέρα.

Για να ξεκινήσουμε έπρεπε να είχαμε ρόμβους.Τα παιδιά έκπληκτα με είδαν να ενώνω 2 τρίγωνα και έτσι να φτιάχνω έναν ρόμβο και να τον σχεδιάζω στο χαρτί.Βαλθήκαμε όλοι λοιπόν να σχεδιάζουμε και να κόβουμε ρόμβους για την στολή του.

Μετά αποφασίσαμε να φτιάξουμε το σώμα του Αρλεκίνου στο χαρτόνι σχεδιάζοντας το περίγραμμα του σώματος ενός παιδιού.Όσα παιδιά θέλανε ξάπλωσαν με τη σειρά στο χαρτόνι,προσπαθώντας να πάρουν την στάση του Αρλεκίνου στη εικόνα της ιστορίας μας.

Τελικά βρήκαμε το κατάλληλο μοντέλο,σχεδίασα το περίγραμμα και στη συνέχεια τα παιδιά κόλλησαν τους ρόμβους,ζωγράφισαν τα παπούτσια του πολύχρωμα,γιατί έτσι είναι καλύτερα,σχεδίασαν,ζωγράφισαν,έκοψαν και κόλλησαν μπαλόνια στα χέρια του ,έβαλαν γύρω του κορδέλες για σερπαντίνες , ζωγράφισαν 'ήλιο. λουλούδια και πολλά πουλιά,γιατί η ιστορία έλεγε πως στη Πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία υπήρχαν πολλά περιστέρια!

του φορέσαμε μάσκα και τώρα είναι έτοιμος να στολίσει τη τάξη μας!

Το ολοήμερο τμήμα έφτιαξε αυτόν τον Αρλεκίνο.

η τελευταία δραστηριότητα για τον Αρλεκίνο,ήταν μια δραστηριότητα γλώσσας,όπου τα παιδιά έπρεπε να βοηθήσουν τον Αρλεκίνο να γράψει το όνομά του βρίσκοντας τα σωστά γράμματα