Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Κεράσματα



Φέτος σκεφτήκαμε στην αρχή της χρονιάς πως από άποψη κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης θα ήταν ωραίο για τα παιδιά και θα έδενε πολύ την ομάδα της τάξης να τρώνε το ίδιο κολατσιό που θα το έχουν μάλιστα φτιάξει τα ίδια γι αυτό τον σκοπό. Αρχικά ήμασταν πολύ διστακτικές σχετικά με την επιτυχία που θα είχε  ή τα προβλήματα που θα δημιουργούσε ένα τέτοιο εγχείρημα,αλλά τελικά αποφασίσαμε με την συναίνεση των γονέων να δοκιμάσουμε. Προτιμήσαμε αυτό να γίνεται κάθε Δευτέρα κυρίως για πρακτικούς λόγους(το Σαββατοκύριακο η μαμά έχει περισσότερο χρόνο για να προετοιμάσει μαζί με το παιδί το κολατσιό για μια ολόκληρη τάξη.)Φτιάξαμε λοιπόν τον κατάλογο όπου κάθε παιδί μπορούσε να βλέπει το όνομα του και δίπλα την ημερομηνία που θα είναι η σειρά του για να προσφέρει το κολατσιό στους φίλους και συμμαθητές του.
   Το πείραμα αποδείχτηκε εξαιρετικά πετυχημένο  και στη πράξη φάνηκε πως όλες οι ανησυχίες μας ήταν υπερβολικές και όλες μας οι προσδοκίες μέτριες! Τα παιδιά  αρχικά ήταν διστακτικά και δεν ήθελαν να δοκιμάσουν κάτι που δεν το είχαν προετοιμάσειι οι δικοί τους στο σπίτι. Πολύ γρήγορα όμως άρχισαν να περιμένουν πως και πως να φτάσει η Δευτέρα για να έχουν κέρασμα!!

Οσο για  το παιδί που είναι η σειρά του να προσφέρει το κολατσιό στους συμμαθητές του  την μέρα εκείνη είναι σαν να έχει μια γιορτή και κερνάει με  μεγάλη χαρά και περηφάνια,η οποία πολλαπλασιάζεται κάθε φορά που οι φίλοι του λένε "γειά στα χέρια σου!!!" ή "πες στη μαμά σου πως αυτό το κέικ είναι το καλύτερο του κόσμου!!!!"
  Μα και οι μαμάδες μας φάνηκε πως το χάρηκαν γιατί με μεγάλη προθυμία κάθε μια προετοίμαζε όχι ένα αλλά δύο πολλές φορές διαφορετικά φαγητά,συνήθως κάτι αλμυρό και κάτι γλυκό για επιδόρπιο.

Έτσι οι Δευτέρες μας μεταμορφώθηκαν σε μέρες που κανείς δεν θέλει να λείψει απ΄το σχολείο,σε μέρες χαράς,γιορτής και   κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης μέσα απ΄το βίωμα και την εμπειρία.
Αρχικά το παιδί που κερνάει μας παρουσιάζει το κολατσιό που έφτιαξε μαζί με τη μαμά του και μας λέει πως το έφτιαξε(εντάξει βοηθάμε και εμείς λίγο σ΄αυτό)
 Έπειτα μοιράζει  σ όλα τα παιδιά,τα οποία δεν ξεκινούν το φαγητό,αλλά περιμένουν υπομονετικά να κεραστεί όλη η ομάδα και να καθίσει στη θέση του και ο κεραστής μας. Τέλος εύχονται ο ένας στον άλλον καλή όρεξη και μετά αρχίζει το φαγητό μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού και χαράς!













































Ενα νερό κυρά Βαγγελιώ!

Φέτος ακολουθούμε τον Οδυσσέα στο μακρύ ταξίδι της επιστροφής του στην Ιθάκη.Αυτό σημαίνει πως ταξιδεύουμε μαζί του στο ίδιο καράβι.Και που ταξιδεύουν τα καράβια; Μα στη θάλασσα φυσικά,λένε τα παιδιά.Χμμμμ,μόνο στη θάλασσα; Μαθαίνουμε λοιπόν πως τα καράβια μπορούν να ταξιδέψουν στο νερό,άρα στη θάλασσα,αλλά και  σε ποτάμια και λίμνες. Μαθαίνουμε τι είναι ποτάμι,λίμνη,θάλασσα και εντοπίζουμε διαφορές και ομοιότητες ανάμεσά τους,όπως πχ. πως το νερό της θάλασσας είναι αλμυρό ενώ των ποταμών και των λιμνών γλυκό.
Μιλάμε για τον κύκλο του νερού και καταλαβαίνουμε πως το νερό μπορούμε να το βρούμε στη φύση σε 3 καταστάσεις-υγρό,στερεό και αέριο.Διαπιστώνουμε πως το νερό υπάρχει παντού γύρω μας αλλά και μέσα μας,ακόμα κι αν δεν το βλέπουμε,όπως π.χ στο σώμα μας ή στα φυτά.

Συζητάμε για την προστασία του νερού και βρίσκουμε τρόπους να μην το σπαταλάμε, όπως πχ. δεν αφήνουμε τις βρύσες να τρέχουν άσκοπα, δεν τις ανοίγουμε πολύ, κτλ. Διαπιστώνουμε πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε άφθονο νερό για όλες μας τις ανάγκες(μαγείρεμα, πλύσιμο, μπάνιο, κτλ.)

Παίζουμε παιγνίδια με το νερό. Κάθε παιδί έχει μια λεκάνη και ένα μπουκάλι νερό και αρχικά  πειραματίζεται ελεύθερα με το υλικό που έχει.




Μετά παροτρύνω τα παιδιά να κάνουν διάφορες ενέργειες -να σπρώχνουν  ένα σώμα που επιπλέει με το χέρι τους στον βυθό,να ανακατεύουν αυτά που έχουν ρίξει μέσα στο νερό κτλ-και να περιγράφουν τα αποτελέσματα της ενέργειας τους. 






Φυσάμε απαλά ή δυνατά αέρα μέσα στο νερό στη λεκάνη μας και βλέπουμε την κίνηση του νερού να είναι ανάλογη της δύναμης που έχει το δικό μας φύσημα.

Μέσα στη λεκάνη βάζουμε ένα αντικείμενο που επιπλέει στο νερό και το βλέπουμε να μετακινείται ανάλογα με την ένταση που το φυσάμε.

Να λοιπόν πως οι διαφορετικοί αέρηδες που ήταν μέσα στον ασκό του Αιόλου,δημιουργούσαν τα κύματα στη θάλασσα που άλλοτε βοηθούσαν και άλλοτε εμπόδιζαν το ταξίδι του Οδυσσέα.
Στη συνέχεια τα παιδιά ενθαρρύνονται να πουν τι συνέβη με τα υλικά που έριξαν στη λεκάνη με το νερό και έτσι διαπιστώσαμε πως άλλα σώματα επιπλέουν στο νερό,αλλά βυθίζονται,αλλά διαλύονται και άλλα αρχικά επιπλέουν αλλά στη συνέχεια βυθίζονται,όπως το σφουγγάρι που ρουφάει νερό,βαραίνει και τελικά βυθίζεται.


Στο τέλος αποφασίσαμε να φτιάξουμε θαλασσινό νερό.Πως;


Ρίξαμε αλάτι στο νερό και το ανακατέψαμε ως ότου δεν το βλέπαμε άλλο. Δοκιμάσαμε και βρήκαμε πως το νερό μας τώρα είναι αλμυρό. Ναι μα που πήγε το αλάτι; Μήπως εξαφανίστηκε; και αν ναι, τότε γιατί το νερό μας που ήταν πριν γλυκό τώρα είναι αλμυρό; Πολλά ερωτήματα μας γέννησε αυτή μας η δραστηριότητα, μέχρι που κάποιο περσινό νήπιο ανακοίνωσε φωναχτά πως διαλύθηκε! Να λοιπόν που κατανοούμε μια δύσκολη σχετικά έννοια αυτής της διάλυσης κάποιων σωμάτων μέσα σε άλλα!

Φυσικά γράψαμε ΝΕΡΟ,μετρήσαμε πόσα γράμματα έχει,ποιο είναι στην αρχή του και φωνάζει πρώτο,βρήκαμε λέξεις από Ν ομαδικά και ατομικά,





 μετρήσαμε ποτήρια με νερό και προσπαθήσαμε να τα γεμίσουμε ολόκληρα και ως τη μέση(ποσότητες)

Φτιάξαμε χιονάνθρωπους για να θυμόμαστε πως και το χιόνι είναι νερό

Φτιάξαμε μια αφίσα με χιονισμένο τοπίο (ομαδική εργασία)για να στολίσουμε την τάξη μας
Και τελικά ζωγραφίσαμε ελέυθερα όσα περισσότερα μέρη θυμόμαστε στα οποία  υπάρχει νερό.









Στο τέλος ακούσαμε και χορέψαμε το "Ενα νερό κυρά Βαγγελιώ"!