''Φύσα αεράκι , φύσα με...''

Με αφορμή το νησί του Αιόλου,όπως είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση,  και τις περιπέτειες του Οδυσσέα και των συντρόφων του πάνω σε αυτό , δεν χάσαμε   την ευκαιρία να ξεναγηθούμε στον κόσμο του βασιλιά των ανέμων, τον Αίολο .

 Αρχικά μας γνωρίζει τα παιδιά του , τα ονόματά τους και τα χαρακτηριστικά τους,την ένταση με την οποία πνέουν και τη διεύθυνσή τους. Μιλήσαμε για τον δυνατό και παγωμένο Βοριά ,τον ζεστό Νοτιά , τον απαλό και δροσερό  Ζέφυρο ,που βοηθάει τη φύση να βλαστήσει ,αλλά βοήθησε και τον Οδυσσέα να φτάσει κοντά στο νησί του ,όπου οι σύντροφοί του άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου ,νομίζοντας ότι έχει μέσα  χρυσάφι και οι  μανιασμένοι άνεμοι,πετάχτηκαν έξω από τον ασκό και  τον γύρισαν πίσω στο νησί των ανέμων ,την Αιολία.. Γνωρίσαμε  ακόμα  τον Μαΐστρο ή Μαϊστράλι , που μας επισκέπτεται συχνά τους καλοκαιρινούς μήνες  ,αλλά και τον Λίβα που καίει τα σπαρτά.  Οι παραθαλάσσιες πόλεις έχουν ένα επιπλέον είδος ανέμου, την θαλάσσια Αύρα.
Ασχοληθήκαμε με τις ιδιότητες του ανέμου : δεν μπορούμε να τον δούμε , είναι αόρατος ,αλλά μπορούμε να τον νιώσουμε ,δεν τον αγγίζουμε αλλά μας αγγίζει αυτός ,τον μυρίζουμε ,τον ακούμε ,τον αναπνέουμε .Αλήθεια χωρίς τον αέρα δεν μπορούμε να ζήσουμε ,ούτε εμείς ,αλλά ούτε τα ζώα και τα φυτά.
Πόσο καθαρός πρέπει να είναι ο αέρας που  αναπνέουμε ;Τι προβλήματα δημιουργεί στον άνθρωπο και στη φύση ο μολυσμένος και γεμάτος ρύπους  αέρας;
Άραγε υπάρχει αέρας στο Διάστημα ή μόνο στη Γ ή ;
Πότε νιώθουμε περισσότερο τον αέρα ;
Όταν περπατάμε ,τρέχουμε ή μένουμε ακίνητοι  ; Όταν είμαστε στεγνοί , ιδρωμένοι ή βρεγμένοι  ;
Ο αέρας  άλλοτε μας χαϊδεύει , μας δροσίζει και μας ευχαριστεί ,αλλά και άλλοτε μας δυσκολεύει τη ζωή μας.
 Μας μπερδεύει  τα μαλλιά , μας  σπρώχνει ,μας σπάει  την ομπρέλα όταν βρέχει και φυσάει μαζί , μας πετάει τα απλωμένα  ρούχα .Μπορεί όμως να γίνει και πιο καταστροφικός   ,σηκώνοντας στη στεριά τις στέγες των σπιτιών ,δημιουργώντας τεράστιες υλικές ζημιές
 (ανεμοστρόβιλος , τυφώνας ) ,ενώ στη  θάλασσα  δημιουργεί τεράστια κύματα , εμποδίζοντας τα καράβια στα ταξίδια τους (ανεμοθύελλα ,φουρτούνα ).
Ζωγραφίσαμε στη συνέχεια ,  τα είδη των ανέμων και κάναμε ένα ομαδικό κολάζ.

Διαβάσαμε ένα βιβλίο για τον αέρα.

                                      

 Μετά τη συζήτηση αυτή, ζωγραφίσαμε το νησί του Αιόλου.

Στη συνέχεια φουσκώσαμε ένα μπαλόνι ,όπου φυλακίσαμε μέσα τον αέρα και έτσι είχαμε τον δικό μας ασκό .Μετά το ξεφουσκώσαμε απότομα και το μπαλόνι πήρε την αρχική του μορφή.
Με σακουλάκια τροφίμων ο καθένας '' μάζεψε ''τους δικούς του ανέμους και τους έκλεισε στο σακουλάκι του, το οποίο μετά σκάσαμε  ,με σκοπό να διασκεδάσουμε.

Θελήσαμε να παίξουμε με ένα σεντόνι ,όπου το κουνάγαμε πάνω -κάτω δημιουργώντας δυνατό αέρα μέσα στην τάξη , γιατί βάλαμε ως στόχο να μετακινήσουμε από τη θέση του το χάρτινο συννεφάκι που στέκεται κρεμασμένο πάνω από τη γωνιά της συζήτησης. Τα καταφέραμε θαυμάσια και γελάσαμε με την καρδιά μας.

Φυσάμε με το στόμα μας διάφορα αντικείμενα , όπως φύλλα δέντρων, πλαστικά κεσεδάκια από γιαούρτι, ξύλινα τουβλάκια κ.α , και ανάλογα με το βάρος τους και τη δύναμη του αέρα ,μετακινούνται άλλοτε με ευκολία και άλλοτε με δυσκολία .

Κάναμε ένα πείραμα για να δούμε τι θα συμβεί ,εάν έχουμε έλλειψη του αέρα. Φυσάμε ένα αναμμένο κερί και αυτό σβήνει αμέσως. Το ανάβουμε πάλι και το τοποθετούμε πρώτα μέσα σε ένα διάφανο ποτήρι, όπου το κερί παραμένει αναμμένο και στη συνέχεια κάτω από αυτό .Με έκπληξη τα παιδιά διαπιστώνουν ότι μετά από λίγο η φλόγα σβήνει ,επειδή δεν υπάρχει  αέρας  μέσα στο ποτήρι.

Το κουτί ενός χυμού παρατηρούμε ότι παραμορφώνεται όταν ροφάμε από μέσα τον αέρα με το καλαμάκι  χωρίς να σταματήσουμε ,και ξαναπαίρνει την αρχική του μορφή όταν φυσάμε στο εσωτερικό του , αέρα.

Μάθαμε ακόμα ότι μετράμε τη δύναμη του αέρα με μια κλίμακα που λέγεται Μποφόρ . Αυτή η κλίμακα πήρε το όνομά της από τον άνθρωπο που την επινόησε ,τον κύριο Μποφόρ ,ο οποίος ήταν ένας ναύαρχος που ταξίδευε πολύ με το καράβι του  στις θάλασσες και στους ωκεανούς όλου του κόσμου  και ήθελε να γνωρίζει πάντα τη δύναμη  του ανέμου. Ανάλογα με την έντασή του τον μετρούσε πάνω στην κλίμακα με τους αριθμούς από το 1 έως το 12. 

Δεν μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στη γνωστή σε όλους πυξίδα ,που προσανατολίζει τους ναυτικούς μας στα ταξίδια τους , ώστε να μην χάνουν το δρόμο τους μέσα στη θάλασσα ,δείχνοντας τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (Ανατολή -Δύση -Βοράς -Νότος) .

 Φτιάξαμε κι εμείς μια αυτοσχέδια πυξίδα. 

Επειδή μας άρεσε και η ιδέα ενός ανεμοδείκτη συμφωνήσαμε να δημιουργήσουμε ανεμοδείκτες ,αφού τους ζωγραφίσουμε με σχέδια της αρεσκείας μας ,για να τους βάλουμε στο μπαλκόνι του σπιτιού μας και να μας δείχνουν  τη φορά του ανέμου. 

Γνωρίσαμε μερικά πνευστά όργανα και μάθαμε πως μεταδίδεται ο ήχος μέσα από αυτά ,με τη βοήθεια του αέρα. Η γνωστή σε όλους σφυρίχτρα ,παράγει ήχο ,μόνο αν φυσήξουμε με αέρα από το στόμιό της . Το ίδιο γίνεται και με τη φλογέρα ,τη φυσαρμόνικα , την τρομπέτα και άλλα μουσικά όργανα. 

Ας παίξουμε τώρα και μερικά γλωσσικά παιχνίδια.

 Τα παιδιά παροτρύνθηκαν να διηγηθούν δικές τους προσωπικές εμπειρίες , με πρωταγωνιστή τον άνεμο ,αληθινές ,αλλά και φανταστικές .Ο αέρας στροβίλισε δυνατά ένα δαντελένιο φόρεμα και το πέταξε μακριά από το σκοινί που ήταν απλωμένο μαζί με άλλα ρούχα. Αλήθεια τι να έγινε μετά ; Τα παιδιά είπαν τη γνώμη τους και μετά ζωγράφισαν αυτό που σκέφτηκαν σε ένα φύλλο εργασίας από το βιβλίο του ΟΕΔΒ '' Ακούω Βλέπω και Μιλώ Σκέπτομαι και Συζητώ''.  Διαφορετικές οι εκδοχές για την τύχη του φορέματος  (καλλιέργεια προφορικού λόγου) ,ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες :

-Το φόρεμα κατέληξε πάνω σε ένα δέντρο και σκίστηκε .
-Ο δυνατός αέρας το πήγε στο χωριό που υπήρχε σε ένα  βουνό και το βρήκαν οι κάτοικοι.
-Βρέθηκε μέσα στη θάλασσα βρεγμένο και τσαλακωμένο.
- Μπήκε μέσα σε ένα μαγαζί και μετά από καιρό η ιδιοκτήτριά του το ξαναείδε στη βιτρίνα του και χάρηκε πολύ.
-Το καναρίνι της ιδιοκτήτριας, πέταξε ψηλά πάνω από τη θάλασσα και αφού είδε το φόρεμα ,το έπιασε με το ράμφος του και το πήγε πάλι στην κυρία που το έχασε κτλ.
                                                
                                                 
                                                 
                                               

                                               

                                                

                                                

Σκεφτήκαμε και κάναμε μια λίστα με σύνθετες λέξεις που ως πρώτο συνθετικό έχουν τη λέξη άνεμος ή αέρας. 

Γράψαμε τη λέξη ΑΙΟΛΟΣ, βάζοντας τα γράμματα  στη σωστή σειρά. 

Βρήκαμε παροιμίες για τον άνεμο και ερμηνεύσαμε τη σημασία τους. 

-Όπου φυσάει ο άνεμος  ...(πάει αυτός ή αυτή). 

-Ώρα καλή στην πλώρη σου κι αέρα στα πανιά σου.

-Περί ανέμων και υδάτων.

-Όποιος σπέρνει άνεμο θερίζει θύελλες κ.α . 

Τέλος κλείσαμε τις άνεμο-ιστορίες μας με ένα ωραίο και διαχρονικό τραγούδι του αείμνηστου τραγουδιστή Νίκου Ξυλούρη ,το οποίο τραγουδήσαμε όλοι μαζί.